ინტერვიუ ავთანდილ ვარსიმაშვილთან
სტატიის ავტორები: ლიზი საყვარელიძე, ანანო მეგრელიშვილი
თეატრი დღევანდელ საზოგადოებაში განსაკუთრებული პოპულარულობით სარგებლობს. მოზარდებშიც არანაკლებ აქტუალურია, სწორედ ამიტომ ჟურნალ “შთა-გონების” რედკოლეგია ეწვია “თავისუფალ თეატრს”. ჩვენ ვნახეთ სპექტაკლი, რომელიც ინსპირირებული იყო დავით კლდიაშვილის რომანით “სამანიშვილის დედინაცვალი” და ინტერვიუ ჩავწერეთ ბატონ ავთანდილ ვარსიმაშვილთან – რომელიც თეატრისა და კინოს რეჟისორი, სცენარისტი, ალექსანდრე გრიბოედოვის სახელობის სახელმწიფო აკადემიური თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელი, თავისუფალი თეატრის მფლობელი და სამხატვრო ხელმძღვანელი, თბილისის შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტის სრული პროფესორია.
ეს ინტერვიუ იკვლევს თეატრის გავლენას საზოგადოებაზე და თეატრალური განათლების არსებით როლს დამწყები მსახიობების ჩამოყალიბებაში. რა თქმა უნდა, მივიღეთ ღირებული რჩევები ბატონი ავთანდილისგან.
– თქვენი აზრით, რა როლს ასრულებს თეატრი საზოგადოების ცხოვრებაში?
ძალიან მნიშვნელოვანს, რადგან თეატრი მოქმედებს საზოგადოების ფორმირებაზე, აწვდის იდეებს, ზრდის მომავალ თაობას. თეატრი არ პასუხობს, ის კითხვებს სვამს. სწორედ იმ კითხვებს, რომლებიც საზოგადოებას აწუხებს და რომლებიც ხშირ შემთხვევაში ძალიან დადებით ემოციებს აღძრავს ხალხში.
– ფიქრობთ თუ არა, რომ კარგ მსახობად ჩამოყალიბებისთვის აუცილებელია თეატრალური განათლება?
ვფიქრობ, თეატრის მსახიობისათვის აუცილებელია, ვინაიდან ის ცხოვრების პროცესს გადის სცენაზე და ამას უსათუოდ სწავლა სჭირდება. თუმცა რაც შეეხება კინოს, მოგეხსენებათ, იქ ეპიზოდური გადაღებებია, ამიტომ შეიძლება, რომ განათლების გარეშე დაეუფლოს ამ სფეროს ადამიანი.
– სპექტაკლის დადგმისას, რეპეტიციების დროს, რა სახის გამოწვევებსა და სირთულეებს შეხვედრიხართ?
გამოწვებების გარეშე არ არსებობს რეპეტიციები. საერთოდ, რეჟისორი თვითონ უნდა უსვამდეს საკუთარ თავს იმ კითხვებს, რომლებსაც ეს სირთულეები შეიძლება ბადებდნენ. ეს ხომ სამყაროსეული გამოწვევებია…
– წარმატების ფორმულას რომ წერდეთ, უპირატესობას შრომას მიანიჭებდით თუ ნიჭს?
ერთმანეთისაგან არ გავაცალკევებ, თუმცა, რა თქმა უნდა, უპარატესობას შრომას ვანიჭებ.
– რას ურჩევდით ახალგაზრდა მსახიობებს, ან უბრალოდ მოზარდებს, რომლებიც თეატრით არიან დაინტერესებულნი?
უპირველესად ვურჩევდი, რომ იარონ თეატრში, უყურონ სპექტაკლებს, რადგან ისმება ისეთი საკითხები, რომლებიც მათ უნდა აინტერესებდეთ.
